അകലയണെന്നെനിക്കറിയമാതെന്കിലും
അരികിലായ് നിന്നെ ഞാന് നിനച്ചു പോയി...
അന്യയാണെന്ന് ഞാന് അറിയാമതെങ്കിലും
മാനസംമെപ്പോഴോ കൊതിച്ചുപോയി..
തേന് കണം തൂകും നിന് അധരങ്ങളിന്നും ഞാന്
എന് മന താരില് വച്ചാരധിപ്പു..
നിന് ഇളം പാദങ്ങള് സോപാനം പോകുമ്പോള്
അകലെയായ് നിന്ന് ഞാന് നന്മകള് നേരീന്നിടാം ..
പറയുവാന് വൈകിയ വാക്കുകള് ഒക്കെയും..
നക്ഷത്രമായിതാ പുഞ്ചിരിപ്പു .............
നിന് ഇളം അധരത്തില് നല്കുവനായവ
ആയിരം മുത്തങ്ങള് പകരുന്നിതാ ....
No comments:
Post a Comment