പിച്ചകമൊട്ടു

അറിയുന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ, നിറയുന്ന സ്നേഹത്തിന്‍,
കണികയില്‍ നിന്നും വിടരുന്ന പ്രേമമേ.
തഴുകുവാന്‍ ഉള്ളില്‍ കൊതിയുണ്ടാതെന്കിലും
അരുതെയെന്നോതുമെന്‍ മാനസമെപ്പോഴും
അകലയായ് നിന്ന് ഞാന്‍ കാണുന്നിതെപ്പോഴും
ഒഴുകുന്ന നിന്‍ രാഗ നിത്യ സത്യം
കഷ്ടമീ എന്‍ ഗതി, നിന്‍ രാഗ സത്യത്തെ -
നഷ്ടമായ് തീര്‍ക്കുവാന്‍ മാത്രമാണെന്‍ വിധി
എന്‍ അന്തരാത്മാവില്‍ എന്നോ തളിര്‍ത്തൊരു
പിച്ചക മൊട്ടിത് നല്‍കുന്നു നിനക്കായി
ഈ ജന്മം നിന്‍ രാഗം അറിയുവാന്‍ മാത്രമായ്‌
പെയ്തൊഴിയുന്നു ഞാന്‍ മൌനാനുരാഗിയായ്
എന്നിട്ടും ഈ മനം മന്ത്രിപ്പു അറിയാതെ -
അറിയുന്നു നിന്‍ സ്നേഹം, സ്നേഹിപ്പു ഞാന്‍ നിന്നെ;