എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന ആ പഞ്ഞി കൂട്ടങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുവാന്‍ എനിക്ക് ചിറകുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നെന്കില്‍ .....
എനിക്ക് അവയോടൊപ്പം ആകാശത്ത് ഒഴികി നടക്കണം.....
ദിക്കുകള്‍ താണ്ടി, എല്ലാവര്‍ക്കും സന്തോഷം നല്‍കി ..അകലേക്കകലേക്കു പോണം ..ആരെയോ ധ്യാനിച്ചു, അവനെയും സ്വപ്നം കണ്ടു എവിടേക്കോ പോകുകയാണവ ....
പക്ഷെ ....
എനിക്കിന്ന് നിങ്ങളോടൊപ്പം കൂടാന്‍ കഴിയില്ല...എന്റെ ചിറകുകള്‍ക്ക് ഭാരം കൂടുന്നു...എനിക്ക് തകര്‍ത്തെറിയാന്‍ കഴിയാത്തത്ര ഭാരം...
നിങ്ങള്‍ പോകരുത്.... അരുത്......നിങ്ങള്‍ പോകരുത്.....
ഞാന്‍ വരും....നിങ്ങളോടൊപ്പം വരും..........
എന്റെ മനസിന്റെ ചിറകുകള്‍ ...................................................................അവയുടെ ഭാരം , അസഹനീയം ആകുന്നു..........................................................................
...............
..........................
................................ഇനി എനിക്ക് നിങ്ങളോടൊപ്പം വരാന്‍ കഴിയില്ല...........................................................................
......
...............................നീര്‍ മിഴികളോടെ നിങ്ങള്‍ക്ക് മുത്തം നല്‍കാന്‍ മാത്രമേ എനിക്ക് കഴിയുകയുള്ളു....................
................
...................................................
..............................................................................
........................................................................................................................... അതും ...............................................................................
....................................................
...............അതും ........... എന്റെ കണ്‍ പീലികള്‍ക്ക് ഭാരം കൂടുന്നത് വരെ മാത്രം ....
No comments:
Post a Comment